Hvers vegna þrífst spilling?

Ég hef lengi verið upptekinn af því að styrkja og efla löggjafann og þingið. Stjórnmálamenn myndu alveg þola að hressa upp á ímynd sína og flokkarnir líka. Núna eru, reyndar hægt og rólega, að koma upp á yfirborðið allskonar að því er virðist undarlegir hlutir sem tengjast fjármunum og tengslum stjórnmálamanna úti í þjóðfélaginu.

Ég veit að sekt manna er ekki sönnuð þó blaðamenn þyrli upp fréttum, öðru nær, og reyndar er óþolandi að þurfa að sitja undir ásökunum í fjölmiðlum sér í lagi ef þær eru ekki úr sannfærandi upplýsingum unnar.

Núna eru fjölmiðlar og aðrir að elta menn uppi og mér sýnist hin meinta spilling ekki tengjast einum flokki endilega meira en öðrum. Við sitjum uppi með afleiðingar af gölluðu systemi en erum ekki að ræða úrbæturnar sem eru svo nauðsynlegar.

Ég fyrir mitt leyti skil ekki hvernig það má gerast að þingmenn þurfi ekki að gera grein fyrir tengslum og stöðu sinni þegar þeir sverja sinn embættiseið. Fólk sem velst til þess að sjá um löggjöf fyrir okkur getur verið svo bullandi vanhæft að engu tali tekur.

þannig er kerfið og svo erum við hissa á því að sumir svindli eða missi fótanna í lausbeisluðu lagaumhverfinu. Breytum kerfinu á þann veg að möguleikinn á feluleikjum og svindli hverfi. það er ekki flókið eins og okkur er oft sagt. það þarf bara vilja...

Stjórnmálaflokkar og einstakir þingmenn eiga ekki að komast upp með að gefa ekki upp hverjar eignir þeirra eru eða tengsl út í þjóðfélagið. Mér er alveg sama hvort þingmaðurinn heitir Ásbjörn Óttarsson eða Össur Skarphéðinnson. Engu skiptir fyrir mig hvort viðkomandi er Tryggvi Þór eða Árni Þór og mér finnst að minn flokkur eigi að fara fyrir í þessum efnum.

Ég vill að reglurnar séu skýrar og að við gerum kröfu um að almennt siðferði gildi líka um þá sem eru í trúnaðarstörfum fyrir okkur. Þetta verður að vera óháð persónum og flokkum.

þetta er auðvitað erfitt allt saman af því að við viljum helst halda með okkar fólki en hvenær eigum við að velja núllpunktinn ef ekki núna?

Röggi