Ögmundur býr til stofu

Það er nú oftar en ekki þannig að ríkisstjórnir hrasa í það á lokaári kjörtímabils að spreyja peningum úr misgaltómum ríkiskassanum til gæluverkefna. 

Þetta er pólitík 101 og á víst að hjálpa almúganum að gera upp hug sinn í kjörklefanum. Kannski þetta hjálpi þeim sem ekki hafa í önnur pólitísk húsakynni að leita en þau sem bjóða bestar skyndilausnir og sjónhverfingar.

Svo eru til ýmis önnur tilbrigði í þessu. Eitt er tilbrigðið, ráðherrann reynir að hraða sérstökum áhugamálum sínum í gegn áður en hann missir vinnuna.

Ögmundur Jónasson hefur ákveðið að búa til enn eina "stofuna". Að þessu sinni happdrættisstofu. Stofa þessi verður fyllt að embættismönnum sem munu fylgjast með því að við förum okkur ekki að voða með spilum.

Þannig haga "stofur" sér gjarnan. Þær hafa auga með okkur, passa upp á okkur. Stofurnar hafa svo það eðli að stækka og verksvið þeirra víkkar út. Og áður en auga er deplað vinna alltof margir þar og forstjórinn veit ekkert af hverju hann fer alltaf yfir á fjárlögum.

Ögmundur vill banna netspilun og til vara leyfa hana undir ströngu eftirliti, ef ég skil málið rétt. Þarna þekki ég Ögmund....

Látum stjórnmálamenn banna hlutina og þá verða þeir ekki lengur til. Það bara hlýtur að vera. Þeir eru jú bannaðir og stofa sem fylgist með.

Góð hugsun en þetta nær ekki tilgangi sínum. Enginn stjórnmál banna fólki að spila frá sér öllum eigum sínum eða að græða stórt þegar vel árar. 

Bannið mun færa þetta undir yfirborðið og glæpamenn fagna einum tekjupóstinum til.

Það vantar raunsæið í bannstjórnmálin. Að banna fólki að spila er vonlaust enda hafa flestir gefist upp á því. 

Nema vinstri menn á Íslandi. 

Röggi