Hannesarofnæmið.

Hannesarofnæmið. Vinstri menn fá almennt útbrot og ógleði þegar minnst er á Hannes Hólmstein. Hann á vitaskuld eitthvað af því skilið enda stíllinn knappur hjá honum í gegnum tíðina. Reyndar er það þannig að megnið af því sem hann hefur haldið fram alla sína tíð eru í dag almenn gildi.

Hann hefur ekki þurft að skríða í felur eða skipta um lífsskoðanir eins og margir vinstri menn þurftu að ganga gegn um, ef þeir þá gerðu það. Þetta virðist pirra marga mjög.

Nú ryðjast vinstri menn margir fram og vilja sparka í kallinn eftir klúðrið með Laxness bókina. Yfirskyn umræðunar er dómurinn en fæstir ná að halda sig við þau efnistök. Fyrr en varir snýst málið um pólitík. Vinskap við Davíð og hreina skítapólitík. þar fór fagmennskan af.

Dómurinn snýst ekki um pólitík Hannesar. Og refsingin snýr kannski mest að honum sem fræðimanni. Þá kemur að því að ekki er bráðeinfalt að refsa opinberum starfsmönnum. Það er ótækt ef ég er spurður en ekki samdi Hannes þær reglur þó hann hafi lýst sig óánægðan með þær áður.

Honum er núið það um nasir að vinna hjá hinu opinbera þó afstaða hans til opinbers reksturs sé neikvæð. Furðulegt að þrástagast á þessu enda hljóta vinstri menn og ríkissinnar að geta hugsað sér að vinna hjá einkareknum skólum. Hver vill stunda akademískt nám í algerlega einsleitu andrúmsofti, þar sem allir eru á einni skoðun? Veit reyndar um marga....

Breytum endilega reglum sem vernda opinbera starfsmenn umfram aðra menn á vinnumarkaði. Þá fengi Hannes trúlega að fjúka enda fræðimannsheiður hans nú laskaður.

En hættum skítkasti um einkahagi manna og pólitískar skoðanir eins og flestir stunda núna. Þetta mál er ekki pólitískt. Greinilegt er þó að ofnæmið fyrrnefnda auk mikils vilja til að innleiða ameríska skítapólitík sem snýst mest um persónur og þeirra einkahagi en minna um málefni er mönnum hugleikið viðfangsefni.

Röggi.