Vantar okkur hryðjuverkalög?

Hvernig væri að við kæmum okkur upp hryðjuverkalögum til að geta komið lögum yfir þá menn sem áttu bankana gömlu? Sú hugsun kemur æ oftar upp í huga mér hvort það séu kannski einu lögin sem geta náð yfir starfsemi þeirra.

Nánast daglega berast fréttir af ótrúlegum æfingum þessara manna. Og flutning peninga í reiðufé til eyja hingað og þangað á meðan bankarnir sáu fram á peningaþurð. Kannski áttu Bretar ekki annarra kosta völ...

Hitt er allavega alveg ljóst að rekstur þeirra og aðferðir hafa skilið landið eftir eins og við höfum orðið fyrir hryðjuverkaárás.

Röggi.

Réttindi opinberra embættismanna.

Væri það ekki verulega skemmtilegt ef Davíð þyrfti að leita til BSRB til að verja rétt sinn til vinnu?! Les það á vísi að hugsanlega sé flókið að víkja kallinum frá enda ekki hlaupið að því að losna við opinbera starfsmenn.

Mér hefur lengi fundist að við þurfum að breyta þessu. Af hverju þurfa opinberir aðilar að sitja uppi með starfsmenn sem ekki duga? Vissulega þarf að huga að réttindum vinnandi fólks en af hverju þurfa þau að vera öðruvísi varin hjá opinberum aðilum en einka?

Ráðherrar koma og fara en ráðuneytisstjórar sitja endalaust. Er samt viss um að ráðherrar eru oft algerlega upp á þá komnir með upplýsingar og faglega þekkingu. Í Bandaríkjunum er öllu skipt út þegar nýr maður kemur í ráðuneytið. Er það ekki sniðugt?

Ókostirnir eru trúlega að þá getur tekið smá tíma að koma sér inn í kerfið en er það ekki bara gott? Menn sem hafa komið sér makindalega fyrir í kerfinu eru nefnilega ekki endilega það sem er hagstæðast fyrir okkur.

Ný sýn og ný nálgun getur verið af hinu góða. Og auk þess yrði ábyrgð allra sem i ráðuneytum starfa augljósari og hagsmunir sameiginlegir. Eins og þetta er núna þá virðist ábyrgð þeirra sem starfa þar ekki vera nein þó þátttakan í ákvörðunum sé án efa mjög veruleg oft ef ekki hreinlega afgerandi.

Datt þetta svona í hug....

Röggi.

Forseti á villigötum.

Stjórnmálamaðurinn Ólafur Ragnar Grímsson ríður nú húsum á Bessastöðum. Í gær fabúleraði hann um það hvernig ríkisstjórn hér ætti að vera samansett og hvað hún ætti að leggja til grundvallar. Ég minnist þess ekki að neinn hafi óskað eftir því áliti hans eða leiðbeiningum.

Hann var ekki kosinn til þess að vera pólitískur forseti. Vel má vera að mörgum finnst hann eiga að vera það en þá er rétt að nefna það í kosningum að til standi að skipta sér með beinum hætti af stjórnmálum. Þannig hefur það ekki verið og frá mínum bæjardyrum séð á það ekki að vera þannig. Nema um annað sé samið, við kjósendur.

Næg hafa afglöp þessa tiltekna aðila verið þegar hann hefur verið að skipta sér af. Þetta er maðurinn sem skrifaði glaður undir lög um eftirlaun en gat alls ekki hugsað sér að skrifa undir nauðsynleg lög um eignarhald á fjölmiðlum. Engin skýring hefur fengist á því en ástæðan liggur þó í augum uppi.

Held ég nenni ekki að fjalla um daður hans við þá sem rændu þjóðina en þar brást honum dómgreindin eins og stundum áður og fyrr þó ekki hafi pólitískur bakgrunnur hans valdið í því tilfellinu.

Tek það fram að mér finnst framvindan eðlileg núna en þykir fullkomlega út í hött að hann sé að lýsa einkaskoðunum sínum með þessum hætti. Ég er örugglega ekki einn um að vera búinn að fá nóg af hans einkaskoðunum og útúrdúrum.

Hann að mínu mati ófær um að túlka skoðanir þjóðarinnar. Sagan vinnur ekki með honum þar.

Röggi.

Eitt er að hætta í ríkisstjórn....

.....annað að rugla svona um ástæðurnar.

Núna er rifist um það hver ber ábyrgð á fjörbroti ríkisstjórnarinnar. Eitt er þó víst og það er að Samfylkingin hefur verið gersamlega heillum horfin og hver maðurinn á fætur öðrum vaðið uppi seint og snemma með allskonar skoðanir bæði á samstarfinu og samstarfsflokknum. Þetta er óumdeilt og hefur verið öllum ljóst og er auðvitað handónýt aðferð til að vera í samstarfi.

Nú slítur Samfylkingin samstarfinu á forsendum sem eru í meira lægi hæpnar og aðferðin hreinn brandari. Þar ráða vitaskuld mestu hrakfarir flokksins í könnunum. Liðið fór á taugum. Þrátt fyrir að hafa kennt Sjálfstæðisflokknum að alla hluti mælist þessi sundurleita hjörð næst minnst allra flokka. Fylgið eins gisið og flokkurinn sjálfur.

Allar götur þangað til um helgina hefur Ingibjörg Sólrún staðið þétt við bakið á Geir og lýst því að algert glapræði væri að hætta í miðjum björgunarleiðangri sem gengi vel og væri á áætlun. Ekkert hefur breyst í þeim efnum nema fylgi flokksins í skoðanakönnunum. Mér sýnist að Ingibjörg hafi verið ein um það í flokknum að hafa viljað halda áfram. Það var stríð sem hún hlaut að tapa.

Hún talar um að það sýni hroka og skort á auðmýkingu að Sjálfstæðisflokkurinn skuli ekki taka afarkostum hennar um að láta af hendi embætti forsætisráðherra. Á sama tíma er því lýst yfir að málið snúist alls ekki um stóla! Og nú um hádegi í dag er skyndilega nefnt nafn Jóhönnu Sigurðardóttur. Formennirnir tveir sátu á fundum alla helgina en ekki var unnt að nefna þann kost þá. Á meðan á þessu öllu stendur er þessi flokkur að ganga frá samningi um stjórn landsins við VG og Framsókn. Ég veit ekki hvernig Ingibjörg Sólrún skilgreinir hroka en þarna kom hún með kennsluefni í bæði hroka og skorti á auðmýkt enda algerlega augljóst að þessu sýndartilboði yrði ekki tekið.

Nú gefst öðrum flokkum kærkomið tækifæri til að taka nú til hendinni úr því að Sjálfstæðisflokkurinn er ekki lengur fyrir. Verður áhugavert að fylgjast með og verðum við öll að vona að ekki verði farið út í vanhugsaðar skammtímalausnir sem eru til þess eins fallnar að auka tímabundið fylgi óháð langtímakostnaði.

það er þó hættan því bæði þarf stjórnandstaðan að standa við stóru orðin og koma með patentlausnirnar og Samfylking þarf að fá gott veður svo skoðanakannana guðirnir verði nú hliðhollir.

Um það snýst þetta nú allt saman.

Röggi.

Ekkert annað í stöðunni.

Þá er það orðin staðreynd. Geir hefði átt að fara að mínum ráðum og slíta þessu samstarfi við Samfylkingu í síðustu viku. Enda var ekkert samstarf orðið lengur. Stjórnlaus Samfylkingin talaði út og suður um stjórnarslit þvert á formanninn sem ekki var til staðar. Það eru engin vinnubrögð. Liðið fór á taugum með þungaviktarmenn í broddi fylkingar. Þess vegna fannst mér einboðið að hætta þessu.

Hef ekki trú á þjóðstjórn og þá er annað hvort kosið fljótlega eða mynduð minnihlutastjórn flokka sem ekki eru sammála um nokkurn skapaðan hlut. Kosningar strax eru ólíklegar því Samfylking mælist illa núna. Auk þess er andstaðan við ESB aðild að aukast svo flokkurinn þarf tíma til að ná vopnum sínum.

Nú verðum við að vona að þeir sem taka við fari nú ekki að ráðum Steingríms J í efnahagsmálum. Samfylkingin mun aldrei taka það í mál að ögra ESB í neinu svo líklegt er að Steingrímur verði að kokgleypa stóru orðin.

Get varla beðið eftir því að sjá hvað verður soðið saman núna og hvort nú verði horfið frá ráðleysi gömlu ríkisstjórnarinnar eins og andstaðan hefur kallað aðgerðir undanfarinna mánaða.

Nú er að standa við stóru orðin og gera betur. Tækifærið er komið!

Röggi.

Geir sliti stjórnarsamstarfinu.

Hvernig stjórnmálaflokkur er Samfylking? Formaður flokksins segir eitt og gerir á meðan baklandið brennur og sendir frá sér yfirlýsingar sem eru úr allt annarri átt. Ráðherrar jafnvel heimta, að vísu undir rós sumir, stjórnarslit og kosningar.

Af hverju Geir tekur ekki af skarið og krefur flokkinn um eina afstöðu er mér fyrirmunað að skilja. Þetta er orðinn hreinn farsi þar sem Ingibjörgu Sólrúnu virðist hreinlega hafa verið steypt af stóli. Geri mér grein fyrir því að hún getur ekki tekið fullan þátt í atburðum en ekki finnst mér mikil reysn yfir því hvernig hennar eigið fólk umgengst hana.

Á meðan á þessu öllu gengur heldur Geir bara sínu striki. Jafnaðargeðið gríðarlegt og yfirvegunin. Eitt er víst að ekki myndi ég hafa nennu til að starfa í þessu umhverfi. Nógu erfitt hlytur að vera að vinna í því neikvæða ástandi sem ríkir þó samstarfsflokkurinn sé ekki allur upp í loft.

Nú á Geir að taka frumkvæðið og slíta samstarfinu sjálfur enda ekkert samstarf lengur í boði. Það er engin uppgjöf, heldur bara raunsætt mat á stöðunni. Samfylkingin er óstjórnhæf og vill út. Þá er ekki eftir neinu að bíða.

Röggi.

Mótmælunum rænt.

Varla þarf það að koma nokkrum manni á óvart að ofbeldis og óróaseggir skuli hafa lagt hald á málsstað þeirra sem vilja kosningar og nýja ríkisstjórn. Af hverju söngvaskáldið góða og forystumenn stjórnandstöðunnar fordæma ekki framkomu og hegðun þess fólks er mér fyrirmunað að skilja.

Það sem verst er að líklega mun þetta fólk þakka sér ef nú verður boðað til kosninga með vorinu. Þannig er það ekki en ef ekkert gerist fljótlega mun þessum fámenna ofbeldishópi líklega takast að að eyðileggja mótmæla mómentið algerlega.

Auðvitað er það fólk sem vinnur við löggæslu orðið þreytt og því kannski ekki sanngjarnt að gagnrýna en af hverju enginn er handtekinn er furðulegt. Hver tekur ákvörðun um að gera það ekki?

Við getum ekki varið þessa hegðun jafnvel þó okkur sé heitt í hamsi eða að við höfum einhverja áunna óbeit á lögreglunni eins og mér virðist sumir hafa.

Margir benda á að svona nokkuð sé algengt erlendis og það þá væntanlega alveg eðlilegt og jafnvel fínt. Fordæmum þetta lið en höldum áfram að nýta okkur réttinn til að mótmæla, án ofbeldis þó einhverjum þykir bara smart að kenna börnum og unglingum að lögreglan sé skemmtilegt skotmark.

Núna erum við að takast á um pólitísk grundvallaratriði í okkar þjóðfélagi. En við skulum ekki gleyma öðrum góðum gildum í hita leiksins. Hnefarétturinn er handónýtt tæki til samskipta og tjáningar. Ég legg til að nú verði gerð heiðarleg tilraun til að frelsa mótmælin úr höndum þeirra sem halda að slagsmál við opinbera starfsmenn næturlangt séu þarft innlegg í umræðuna.

Röggi.

Lögreglan er ekki vandamál.

Sit hér og velti því fyrir hvernig fólk getur komist að þeirri niðurstöðu eftir mótmæli síðasta sólarhrings að lögreglan sé vandamál. Það er gersamlega fáránlegt að tala þannig um störf lögreglunnar. Hvernig strúktúr vill þetta fólk hér?

Snúast mótmæli um að óhlýðnast tilmælum lögreglu? Um að slást við hana og sletta á hana skyri. Um að slást við þingverði sem ekki hafa neitt til saka unnið en að framfylgja einföldum reglum sem gilda jafnt fyrir alla, óháð skoðunum? Um að slást við starfsfólk hótels og sjónvarpsstöðvar?

Síðan hvenær varð þetta nauðsyn? Fulltrúar hvaða skoðana voru að brenna og eyðileggja í nótt? Alltaf er söngurinn eins. Umgjörðin sem við sem siðuð þjóð höfum sett okkur verður vandamál. Ég má vaða yfir reglurnar og jafnvel friðhelgi næsta manns ef mér er nóg boðið.

Eru það almenn viðmið að fara ekki að eðlilegum tilmælum lögreglu? Eru einhver dæmi um að lögreglan hafi veist að fólki sem hefur mótmælt friðsamlega? Ofbeldi eru ekki friðsöm mótmæli.

Hvaða einkunn hefði lögreglan fengið ef fólk hefði komist inn í þinghúsið í gær og hugsanlega beitt kjörna fulltrúa líkamlegu ofbeldi? Af hverju þarf að færa andófið á það plan?

Beinlinis barnalegt að halda því fram að menn eigi bara að sitja hjá garði og aðhafast ekki neitt. Hættum að veitast að því góða fólki sem vinnur í lögreglunni. það fólk er ekki óvinurinn. það fólk er ekki að abbast upp á skoðanir fólks.

það fólk er bara að sjá um að eðlilegum leikreglum sé fylgt og reyna að koma í veg fyrir ofbeldi. Það sýnist mér ekki muni takast án þess að beita óyndislegum meðölum á köflum. Tökum ekki upp hanskann fyrir fólk sem eyðir heilli nótt í slagsmál við lögregluna.

Gleymum ekki aðalatriðunum enn þau snúast í engu um lögregluna. Hvort fólk komist einu skrefi nær glerhúsi þingmanna til eða frá er algert aukaatriði fyrir mótmælendur en getur verið stórt atriði fyrir lögregluna.

Stöðvum ofbeldið strax og hugsum um það sem skiptir máli. Verjum málsstaðinn en fordæmum hegðun sem ekki getur leitt til annars en ofbeldis og óreglu.

Röggi.

Ærandi þögn.

Hún er mun háværari dauðaþögnin bæði hjá fjölmiðlum og bloggurum en meira að segja ég átti von í kjölfar yfirlýsingar Ingibjargar Sólrúnar um hinar meintu hótanir. Sjaldan hafa jafn margir staðið eftir berrassaðir.

Skítt með það þó bloggarar og þeir sem gera athugasemdir við blogg séu orðlausir í vandræðum sínum en ekki veit ég af hverju fjölmiðlar misstu áhugan. Og þó, auðvitað veit ég það....

Röggi.

Heiðursmaðurinn Ingibjörg Sólrún.

Einmitt það.

Nú verður gaman að fylgjast með fólkinu sem var byrjað að steikja Guðlaug Þór yfir hægum eldi vegna meintra hótana í garð stjórnsýslufræðingsins sem ekki vildi upplýsa okkur um hver hótaði.

Nú kemur barasta í ljós að það sem hún segir hótanir eru sögð vinkonuráð úr munni ráðherra. Hverjum á maður að trúa? Þeir sem telja Sjálfstæðisflokkinn upphaf alls ills og ætluðu hér að slá keilur munu nú líklega túlka þetta sem vinarbragð Ingibjargar Sólrúnar. Það verður ekkert minna en óborganlegt að fylgjast með því þegar menn fara að snúa út úr eigin ásökunum á hendur Guðlaugi Þór.

Þetta kennir okkur að fara með gát og skjóta ekki alla niður án dóms og laga þó við séum reið og einhver segi eitthvað sem okkur finnst hentugt að heyra. Dómstóll götunnar fær hér á baukinn og það er ekki honum að þakka að Guðlaugur Þór þarf ekki að sitja undir ásökunum. Og ekki er það fræðingnum að þakka. Ingibjörg Sólrún á heiður skilinn fyrir kjarkinn og manndóminn sem vinkona hennar er svo laus við.

Það að stjórnsýslufræðingurinn skuli ekki vilja segja okkur að hér hafi verið um að ræða vinkonu hennar og samherja vekur aftur á móti upp spurningar....

Röggi.

Dylgjur sérfræðings.

Þeir eru margir fræðingarnir sem nú spretta fram. Sumir eru fræðigrein sinni til fulls sóma en aðrir minna. Allmargir eru hreinlega í pólitík eða bara á flótta undan því sem þeir sögðu eða héldu í fyrra. Nú er tími fræðinganna.

Og nú er líka tími til að slá menn af hægri vinstri. Sumar starfstéttir liggja betur við höggi en aðrar. Auðvelt að koma af stað óánægju með banka og stjórnmálamenn. Kaupahéðna og auðmenn. Jarðvegurinn er frjór núna og því er ábyrgð þeirra sem í fararbroddi eru mikil. Réttlát reiðin má þó ekki afvegaleiða okkur.

Sigurbjörg Sigurgeirsdóttir er víst eitthvað sem heitir stjórnsýslufræðingur. Hún hélt ræðu á borgarafundi þar sem hún dylgjar um ráðherra sem hafi í hálfgerðum hótunum. Það hefur örugglega fallið vel í kramið enda, hver vill ekki hlusta á svoleiðis í dag?

Svona málflutningur er óþolandi enda ætti fræðingurinn að vita að ekki er með nokkru móti sanngjarnt að setja alla ráðherra undir þennan grun. Hún er komin út í ánna og nú viljum við að hún nái landi. Hér verður ekki aftur snúið.

Annars er hún bara enn einn sérfræðingurinn sem ekki er mark takandi á. það er ekki bara hennar réttur að segja okkur þetta, heldur ekki síður skylda.

Röggi.

Nafnlaus komment.

Frelsið er vandmeðfarið eins og við vitum. Bráðum fer frelsi að verða skammaryrði í okkar máli og það yrði afleitt. Frelsi til tjáningar má aldrei skerða og nú virðist gæta misskilnings hjá mörgum vegna þess að stjórnendur Eyjunnar hafa af því áhyggjur að í kommentakerfi miðilsins þrífist hugsanlega allskonar óþverri.

Mér sýnist þetta vera vinsamleg tilmæli til að koma í veg fyrir að ekki þurfi að grípa til aðgerða sem takmarka aðgengi. Við sem látum okkur þetta varða eigum að sjálfsögðu að gera okkar til að losa Eyjuna við orðsóða sem halda að það sé innlegg í umræðu að svívirða fólk sem hefur það eitt til saka unnið að vera á annarri skoðun.

Þeir sem telja að sér vegið með þessum tilmælum ættu kannski að hugsa sinn gang. Eyjan og lýðræðisleg skoðanaskipti munu án alls vafa lifa af þó nafnlaus sóðaskapur þurfi að víkja.

Röggi.

Lambúshettulýðræði.

Er að hugsa um fólk sem hefur svo slæma málefnastöðu að það getur hvorki komið fram á bloggsíðum undir nafni eða fylgt skoðunum sínum eftir nema á bak við lambúshettur.

Það er ekkert að óttast?? Stjórnarskráin okkar verndar allar skoðanir, meira að segja þær sem eru þannig að fólk geti helst ekki sett andlitið sitt á bak við þær. Það sem stjórnarskráin verndar hins vegar ekki er ofbeldi. Að einn beiti annan ofbeldi í viðleitni sinni til að fá fylgi við sínar skoðanir.

Mér er reyndar sagt að það að hylja andliti sitt sé lögbrot. Kanski væri rétt að stoppa þá sem ætla að gerast svo brotlegir við lög að þeir hylji andlit sitt áður en þeir hefja ofbeldið.

Lýðræðislega hugsandi fólk á allt sameiginlega hagsmuni í því að stoppa svona vitleysu. Lýðræðið er ekki falið á bakvið lambúshettur. Það er bara ofbeldið sem þarf þannig fatnað.

Röggi.

Ég mótmæli mótmælum.

Nú virðist það vera að gerast að við erum að eignast fólk hér sem heldur sér upptekið við mótmæli. þetta er að verða eins og sagt er í fótboltanum, svona hálfatvinnumennska. Fyrir ekki löngu síðan var tekin tvenna og farið frá einum stað til annars og andæft með skókasti og alles. Tvö aðskilin mál reyndar en mótmæli eru jú alltaf mótmæli.

Eins og venjulega eru mótmæli af þessu tagi rekin í nafni réttlætis og þjóðarinnar. Þau eru sögð lýðræðisleg en eru það stundum alls ekki. Hvaða skoðanir eru svo merkilegar að nauðsynlegt er að ganga gegn rétti annarra til að sinna sínum störfum án þess að verða fórnarlömb ofbeldis?

Ofbeldi er að verða regla en ekki undantekning hjá tiltölulega litlum en háværum hópi hér. Er það lýðræðislegur réttur þessa fólks að reyna að ráðast til inngöngu á hótel þar sem fólk situr og framleiðir sjónvarpsþátt þar sem rætt er um þjóðmál?

það er akkúrat ekkert lýðræðislegt við svona hegðun. Skoðanir þessa hóps á stjórnmálamönnum eiga fullan rétt á sér en ofbeldið sem það kýs að nota til að troða þeim upp á aðra á ekki rétt á sér. Málsstaðurinn verður ekki merkilegri þó rúður brotni eða stöku þingvörður slasist að ég tali ekki um kinnbein lögreglunnar sem virðist eiga, ef ég skil fólkið rétt, að rétta bara fram hitt kinnbeinið.

Allir hafa rétt á sínum skoðunum og þar með talið fólkið sem situr í ríkisstjórninni. Rétturinn til að hafa skoðanir og halda þeim fram er heilagur. þeir sem vilja stöðva umræðu eða skoðanir annarra eru hreinlega að svívirða lýðræðið.

Svo er endurtekinn gamli söngurinn um ruddaskap lögreglu. Hver eru tæki lögreglunnar þegar kemur að því að halda fólki innan þeirra reglna sem við flest kjósum að kalla siðmenningu? Hin kinnin aftur kannski....

Á endanum tekst þessum fámenna hópi að skemma mómentið sem lagt var upp með. Þróunin er bara þannig. Sagan segir að flest fólk telur sig ekki þurfa að beita ofbeldi til að koma skoðunum sínum á framfæri. Slagsmál við lögreglu heilla fáa.

Ég mótmæli framkomu þessa fólks og tel hana ólýðræðislega með afbrigðum.

Röggi.