Rúv burt af auglýsingamarkaði.

Páll Magnússon ríkisútvarpsstjóri er borubrattur. Eins og áður búin að steingleyma því hvernig er að reyna að standa í samkeppni við ríkisfyrirtæki. Nú er hann nebbla réttu megin við óréttlætið.

Hvaða réttlæti er í því að ríkið þjösnist á einkaaðilum sem eru að reyna að reka fjöliðmla í þessu landi eins og gert er með rekstri rúv ohf? Fullkomlega óþolandi að lesa um uppsagnir hjá 365 og skjánum á meðan blaðskellandi starfsmenn ríkissins framleiða niðurgreidda dagskrá alla daga. Og selja auglýsingar í leiðinni með undirboðum og alles.

Stöndum endilega vörð um ríkisútvarpið ef við teljum nauðsynlegt að ríkið sé í þeim bransa. En gerum það ekki þannig að mismunun eins og nú er stunduð komi í veg fyrir að aðrir geti verið á markaðnum. Splæsum þessu á okkur á fjárlögum eða með skattheimtu en ekki með þessu óréttlæti sem nú viðgengst.

Burt af auglýsingamarkaði og það strax. Það getur enginn unnið í þessu umhverfi eins og við sjáum núna. Nema Páll Magnússon. Hann nýtur lífsins með hærri laun en fjölmargir mikilvægir starfsmenn ríkissins. Og man nú ekki í hverju óréttlætið er fólgið.

Kippum þessu nú snarlega í liðinn. þetta snýst ekki um hægri vinstri stjórnmál. Þetta snýst einfaldlega um lágmarks sanngirni.

Röggi.

Molbúarnir gapa af aðdáun.

Loksins þegar feðgarnir fégráðugu skríða undan feldinum og þora að horfast í augu við fólkið sem treysti þeim fyrir peningunum sínum þá vantar ekki að menn neita að taka ábyrgð á viðskiptum sínum.

Bjöggarnir eru með sama sönginn og Jón Ásgeir. Vandinn lá að sjálfsögðu í því að ekki var hægt að fá meiri peninga að láni og nú að þessu sinni frá skattgreiðendum hér heima. Þessi menn hafa byggt allt sitt upp á því að fá meira og meira að láni.

Hvenær fá menn hér nóg af þessari þvælu? Átti seðlabankinn bara að hlaupa til og henda ótrúlegum upphæðum á bálið? Bál sem ekkert benti til að myndi slokkna við það að kasta peningum á það. Frekjan og græðgin á sér engin takmörk.

Einu bankamennirnir sem kunna sig núna og reyna ekki að spila á lægstu pólitísku hvatir landans, með fínum árangri, eru kaupþingsmenn. þar á bæ ýmist þegja menn eða reyna að axla þó ekki væri nema hluta ábyrgðar.

Hvoru tveggja er rismeira en þessi fáránlegi málflutningur sem við horfum upp á dag eftir dag. Nú er orðið tímabært að við hættum að láta þetta mál snúast um seðlabankann og pólitík. Þetta snýst um það hvernig þessi menn ráku sín fyrirtæki og ábyrgð þeirra.

Hvernig þessir menn hafa sópað til sín peningum fólks og skammtað sjálfum sér ríkulega og vonandi eru sögurnar sem nú ganga um það hvernig þeir umgengust bankana síðustu klukkutímana ekki sannar. En þó þær væru sannar tækist þeim hugsanlega að skrifa það á seðlabankann.

Við erum ótrúlegir molbúar. Við snobbum fyrir þessu liði og látum hafa okkur að fíflum. Virðing fyrir fólki sem annað hvort lítur út fyrir að eiga peninga eða á þá er hér barnaleg. Dettur engum í hug að þessir menn séu ekki að tala af hlutleysi um eigin mál???

Talar Thor um sjálfan sig og sitt klúður eins og óháður sérfæðingur? Voru það sérstakir hagsmunir seðlabanka að setja bankana á hausinn eða voru þessir kallar búnir að keyra skútuna á kaf með þeim hætti að ekki varð neinu bjargað?

Hvar annarsstaðar reyna bankamenn að kenna öllum öðrum um en sjálfum sér? Ábyrgðin er engin! Það þarf meira en lítinn vilja til að trúa þessu. Pólitísk fötlun hjálpar vissulega til en dugar varla ein og sér.

Hættum nú að gapa af aðdáun þegar þessir aðilar opna munninn þó þeir eigi einkaþotur og fótboltafélög erlendis. Tökum á þeim með gagnrýnum huga og látum ekki pólitík blinda okkur. Mig skiptir nákvæmlega engu máli hvað Jón Ásgeir, Bjöggarnir eða kaupþingsliðið kýs í kosningum. Framkoma þeirra og aðferðir eru ekki stjórnmál. Jafnvel þeir sem telja að það sé reglunum að kenna að menn haga sér svívirðilega hljóta að geta seð að þessir menn eru ekki í stjórnmálum.

Gleymum því ekki í miðju þrasinu að kalla þessa menn til ábyrgðar. Og hættum að gapa af aðdáun þegar millarnir tala um eigin mál eins og hlutlausir sérfræðingar. Smáborgarahátturinn hér er stundum algerlaga fáránlegur.

Kannski eigum við þessa menn skilið...

Röggi.

VG.

Fáir velkjast í vafa um það hvar ég er staðsettur í stjórnmálum. það kemur því ekki á óvart að ég finni mig knúinn til þess einn ganginn enn að skrifa um VG.

Forystumenn flokksins fjargviðrast núna út í stjórnvöld sem leggja nótt við dag til að bjarga okkur úr fpraðinu sem bankarnir komu okkur í. Ekkert þykir VG vera nógu gott og tortryggnin ræður algerlega för.

Steingrímur talar eins og við höfum um fjölmarga góða kosti að velja. Hitt nátttröllið, Ögmundur, skammast yfir því að stjórnvöld ætli að skuldsetja ríkissjóð án umboðs!

Ég veit sjálfur ekki hvaða umboð vinstri stjórnir síðustu aldar höfðu til að skuldsetja ríkissjóð en í þeirri stöðu sem nú er upp komin er ekkert annað í stöðunni. Um það eru að ég held allir sammála nema þessi tveir.

Ég var og er á móti, taktíkin þeirra verður til þess að þeir eru algerlega vonlaus valkostur þegar kemur að því að raða saman ríkisstjórnum. Þeir hafa alltaf hreina samvisku enda gerir þessi flokkur í raun ekkert. Annað en að vera á móti.

Til þess að VG verði valkostur þarf flokkurinn að losa sig við Steingrím og Ögmund úr forsvari. VG á nefnilega þrælefnilegan varaformann sem gæti fært flokkinn eitthvað inn í nútímann.

Þá verður kannski hægt að líta VG. Í dag er er þeir óravegu frá að vera nothæfur flokkur.

Röggi.

Stækkum álverið.

Hvenær ætli verði bankað upp á hjá mér og mér boðið að skrifa upp á það að kosið verði aftur um deiliskipulag hér í Hafnarfirði? Þá gefst tækifæri til að leiðrétta fyrri kosningu sem kom í veg fyrir að álverið hér fengi þá stækkun sem lofað hafði verið.

Pólitískt hugleysið í Lúlla bæjó kom í veg fyrir að staðið yrði við loforðin. Nú er lag og ekki eftir neinu að bíða enda hefur þessi vinnustaður aldrei truflað nokkurn mann hvorki hér í Hafnarfirði né annarsstaðar.

Bíð með penna í hönd...

Röggi.

p.s. Ég bý á völlunum....

Misnotkun fjölmiðla.

Ekki vantar að bloggarar og brandarakarlar ryðjist fram núna og benda á hversu fullkomlega fáránlegt er að fjárhættuspilarinn Björgúlfur Guðmundsson skuli láta blaðið sitt taka við sig viðtal sem snýst að mestu um að hvítþvo karlgarminn af óráðsíunni.

Við sem höfum reynt án árangurs að benda á það árum saman að lög um eignarhald á fjölmiðlum skipta miklu máli látum okkur fátt um finnast. Besti vinur fjárhættuspilaranna, Ólafur forseti, tók að sér að tryggja þessu fólki þessi sérkjör um leið og hann þáði far í fínu einkaþotunum forðum.

Af hverju það þykir frétt núna að Björgúflur gamli skuli nú misnota moggann sinn skil ég ekki. Hinn fjölmiðla eigandinn, Jón Ásgeir er rétt nýbúinn að svívirða og eyðileggja fyrir lífstíð blaðamanns heiður starfsmanna sinna á stöð 2. Af hverju nennti enginn að nefna það?

Getur verið að það sé vegna þess að margir trúa því að hér sé verið að fjalla um pólitík? Hún snýst eins og allir vita um að halda með sínum hvað sem tautar og raular og varla er ég betri eða verrri en aðrir í þeim efnum. Það að þessu fólki var tryggður rétturinn til að eiga fjölmiðla voru án efa einhver mestu mistök sem gerð hafa verið í nokkurri forsetatíð frá upphafi.

Létt hugsandi fólk bendir réttilega á að kolkrabbinn gamli hafi ráðið hér öllu í fjölmiðlun árum saman. Það var afleitt og algerlega fráleit röksemdarfærsla að halda því fram að vegna þess að reynslan kenni okkur að það hafi verið mistök sé algerlega eðlilegt að viðhalda því að peningamenn þjóðarinnar eigi alla fjölmiðla líka. Ítalía hvað...

Hættum að láta stjórnmál rugla okkur gersamlega í ríminu. Gerendurnir í þjóðargjaldþrotinu hafa haft beinan hag að því að gera glæpi sína að pólitísku bitbeini. Framferði þeirra hefur ekkert með stjórnmál að gera. það mál snýst eingöngu um græðgi. og sjúkt viðskiptasiðferði.

Stjórnmál voru einfaldlega notuð hugvitsamlega. Og fjölmiðlarnir lika í skjóli þeirra sem töldu sig hafa hag af því að koma höggi á sjálfstæðisflokkinn hvað sem tautaði og raulaði.

Þess vegna ætti enginn að vera hissa á því að Björgólfur kallinn skuli nú beita eigninni í sína þágu. það er alltaf gert...

Röggi.

Viggó.

Handbolti getur verið skemmtilegt sport. Nú ætti að vera sóknarfæri eftir gott sumar. Jákvætt umhverfið hlýtur að hjálpa. Menn hafa verið að gera breytingar á keppnisfyrirkomulagi til að reyna að blása lífi í deildina og koma í veg fyrir að við körfuboltamenn kaffærum handboltann eitt árið enn. Íþróttir eru eins og menn vita söluvara í harðri samkeppni við aðra afþreyingu.

Þess vegna er mikilvægt að allir rói í sömu átt. Það gera ekki allir handboltamenn. Þeir eiga nefnilega Viggó. Hann hefur þrátt fyrir að vera kominn á sextugsaldur ekkert þroskast. Veit ekki hvort vanþroski hans og ruddaskapur er áunninn eða meðfæddur.

Alltaf skal honum takast að toppa viltleysuna í sjálfum sér. Hann þolir ekki dómara og hefur aldrei gert. það er sjálfur sér ekki endilega óalgengt en hitt er nánast einsdæmi að menn skuli nenna að trúa þvi að slakur leikur hjá dómara þýði að viðkomandi hafi viljandi verið að reyna að bregða fyrir menn fæti.

Frá mínum bæjardyrum séð er það rakinn skepnuskapur að saka menn um það opinberlega að vera óheiðarlegir. Ég bíð eftir því að einhver kæri Viggó til dómstóla fyrir svona þvætting. Greinilegt er að HSÍ er búið að gefast upp á því að reyna að aga manninn. Nú er ákveðið að að gera ekkert í þessum ummælum af því að hann sendi frá sér yfirlýsingu sem var í besta falli niðurlægjandi og hæðin og engin tilraun gerð til að draga til baka ummælin.

Í mínum bókum eru endurtekin brot og ítrekuð ærin ástæða til aðgerða. því oftar sem Viggó svívirðir starfsheiður dómara opinberlega því léttar sleppur hann! Þetta er sannarlega fín auglýsing fyrir sportið.

Sem betur fer búa ekki allar greinar að svona manni.

Röggi.

Nú er þolinmæði dygð.

Nú gætir óþolinmæði hjá okkur. Við viljum fá lausn á peningavandræðum þjóðarinnar. það er eðlilegt. þessa óþolinmæði má greina vel hjá sumum sem vinna við að tala í útvarp. Ég hlusta stundum á Heimi og Kollu á bylgjunni á leið til vinnu á morgnana.

Oftar en ekki er ekki verið að kafa mjög djúpt hjá þeim skötuhjúum. Heimir lætur það fara í taugarnar á sér að ekki fæst upplýst hvað er að gerast nákvæmlega í viðræðum ríkisins við erlendar stofnanir. Í morgun lagði hann það til að ríkið myndi aðstoða "fólkið" í vandræðum sínum!

Frábært heilræði finnst mér og í raun merkilegt að ríkisstjórninni skyldi ekki hafa dottið þetta snjallræði í hug. það tók fólkið sem á bankana nokkur ár að koma okkur í þessa stöðu. Gefum nú þeim sem eru að taka til tíma til að gera það.

Er einhver sem heldur að menn séu ekki að gera neitt? Ekki sé neitt mál að redda bara nokkur þúsund milljörðum sísona. Fjöldi fólks vinnur nótt og nýtan dag út um allar koppagrundir í vinnu sem ekki sést en er nauðsynleg þó hún sjáist ekki á fréttastofum.

Trúnaður og þagmælska eru örugglega mikilvægir þættir þegar svona vinna fer fram. Óþarfa innantómt gaspur er ekki líklegt til að skila neinu þó það þjóni hagsmunum fjölmiðlamanna til skemmri tíma.

Nú eru þeir eðlisþættir Geirs sem pirra stundum, rólegheitin og yfirvegunin, til bóta. Gefum þessu fólki tíma til að moka flórinn og það almennilega.

Hins vegar er afstaða Heimis og Kollu alveg týpísk fyrir okkar þjóð. Redda bara málinu og það fljótt. Loka bara augunum og vona að vandinn verði farinn þegar við opnum aftur. Patentlausna þjóðin lætur ekki að sér hæða.

Röggi.

Er allt leyfilegt sem ekki er bannað?

Hér hamast margir við það að kenna stjórnvöldum um að dusilmenni áttu og ráku bankana. Eftirlit og reglur voru ekki nógu öflugar og þess vegna voru bankarnir misnotaðir. Við áttum þetta þá líklega skilið og sökin liggur ekki hjá þeim sem klúðruðu. Við áttum nauðgunina inni enda glannalega klædd og óvarlega...

Þetta er mögnuð söguskýring. Breska ríkisstjórnin er með bankana í gjörgæslu vegna þess að reglur og eftirlit gátu ekki komið í veg fyrir að svona færi. Og gott ef ekki nánast öll Evrópa..og bandaríkin. Svíar eru að dæla peningum núna en ekki dettur mönnum í hug að stjórnvöld séu vandinn.

Greinilega þarf þetta kerfi allt meira og strangara aðhald. Við vitum það núna eins og aðrir. Velti því samt fyrir mér hvort nokkrar reglur haldi aftur af mönnum sem vilja reka fyrirtæki sín illa eða fara óvarlega.

Við lifum í stóru alþjóðlegu lagaumhverfi þó sumir hér haldi að við séum einangraðir kotbændur. Fullkomlega er eðlilegt að dreginn verði lærdómur af þessu en algerlega er út í hött að kenna stjórnvöldum um. Síðan hvenær varð allt leyfilegt sem ekki er beinlínis bannað spyr ég enn og aftur?

Hverjum datt í hug að Guðmundur í Byrginu væri eitthvað annað en glæpamaður þegar hann fór óvarlega með peninga Byrgisins? Vissulega reyndist eftirlit með rekstrinum ekki fullkomið en glæpurinn lá ekki í eftirlitinu, hann lá í þjófnaðinum.

Sagan kennir okkur. þannig höfum við þróað með okkur reglur sem hafa breyst í tímans rás eftir þvi sem þekkingu hefur fleygt fram. Stundum höfum við þurft að fara erfiðu leiðina. það er heimsbyggðin að gera núna. Ekki bara Íslensk stjórnvöld heldur meira og minna allir.

Röggi.

Ingvi Hrafn og silkihanskarnir.

það er ýmist í ökkla eða eyra. Silfurrefurinn Egill Helgason missti sig í vitleysu þegar hann fékk höfuðpaurinn í þjóðargjaldþrotinu í heimsókn til sín um daginn og í gær tók gamli strigakjafturinn Ingvi Hrafn á móti snillingnum.

Jón Ásgeir lék á alls oddi, brosti og var léttur. Enda ekki furða. Ingvi Hrafn var eins og maður sem hittir gamla kærustu á endurfundaballi. Vantaði ekkert annað en að hann ræki Jóni rembingskoss svo augljós var aðdáunin. Ömurlegt að horfa upp á þetta og án efa lægsti punkturinn hjá Ingva Hrafni lengi. Kallinn læddist um yfirborðið og passaði sig á að styggja ekki milljarðamæringinn enda hann í fullri vinnu við að bjarga því sem hann kallaði "eigur þjóðarinnar". Þessar eigur eru í raun skuldirnar sem hann og hans líkar komu okkur öllum í með svívirðilegum viðskiptum árum saman. Þessar skuldir vildi bjargvætturinn kaupa af okkur um daginn fyrir 5 %. Er engum nóg boðið??? Þessar eigur/skuldir eru eina von þeirrra sem nú horfa fram á að tapa öllu sínu sparfé. Þær má ekki gefa.

Næst ætti hann að fá til sín feðgana sem hafa nú sett hvert fyrirtækið á fætur öðru á hausinn hér og eftirláta þjóðinni sinni að borga brúsann á meðan þeir rassgatast um heim allan að sinna fótboltafélögum sínum og öðrum arðbærum og vonandi skuldlausum fjárfestingum.

Við erum ekki öfundsverð af því hvernig menn hafa leitt okkur áfram í viðskiptum eftir að við opnuðum hér fyrir frelsið. Og ekki verður heldur sagt að fjölmiðlamenn okkar séu á vetur setjandi. það fólk kann eingöngu að tuskast í stjórnmálamönnum en annað hvort nennir ekki eða kann ekki að tala við þessa menn.

Röggi.

Ritskoðun á stöð 2?!

Einar Már er grautfúll yfir þvi að fá ekki að skammast út í vinnuveitendur Sigmundar Ernis á stöð 2. Talar um ritskoðun og fer mikinn. Skil manninn vel en er í huganum að reyna að ryfja upp hvaða skoðun hann hafði á fjölmiðlafrumvarpinu...

það frumvarp var kæft af þeim sem mestra hagsmuna áttu að gæta. Persóna Davíðs var notuð óspart til að sverta það. Framganga 365 í baráttunni fyrir því að að drepa málið hefði ef allt væri hér með felldu átt að færa mönnum heim sanninn um gildi þess að koma málinu gegn.

Ólafur forseti kom svo og kláraði málið þegar hann neitaði að skrifa undir og tók fram fyrir hendurnar á þeim sem reyndu að koma í veg fyrir að auðmenn sem eiga hér allt kæmust í þá fáránlegu stöðu að geta líka átt fjölmiðlana.

Hvernig ætli sagan dæmi Ólaf sem hefur síðan þvælst um heiminn í einkaþotum eigenda þeirra fyrirtækja sem mest áttu undir þvi að fella furmvarpið? Varla hafa tengsl forseta við Sigurð G sem þá var að mig minnir forstjóri 365 skipt neinu í þessu samhengi??

Þessi gjörningur Ólafs er án efa vanhugsaðasti greiði sem nokkur forseti okkar stuttu sögu hefur gert. Hann sagðist vera að gera þjóðinni greiða en nú vita þeir sem ekki vildu vita þá að þjóðin þurfti ekki á þessum bjarnargreiða að halda.

Og nú er ljósið runnið upp fyrir Einari Má. Og kannski kviknar líka á perunni hjá þeim sem veittu vondu köllunum pólitískan stuðning allan tímann í viðleitni sinni til að klekkja á pólitískum andstæðingi.

Það er ekki bara slæmt að vera með stjórnmálamenn í seðlabanka. Þeir geta líka verið afleitir þegar þeir eru forsetar.

Röggi.

Hann er þolandi....

Sit hér og fylgist með silfri Egils. Egill reynir að þjarma að Jóni Ásgeir sem virkar óöruggur og deigur. Egill byrjaði ekki illa en missti svo gersamlega dampinn. Endurteknar spurningar hans um það hvort Jón ætlaði að fara að vinna í bónus eða pælingar um lífsstíl fyndust mér hallærislegar. Tap Jóns Ásgeirs snýst í engu um það að hann þurfi að breyta ym lífsstíl. Nokkrar þúsundir milljóna tryggja það í allra nánustu framtíð. Póker spilarinn þolir bara ekki að tapa neinu spili. Og það jafnvel þó hann útvegi ekki spilapeningana sjálfur..

Jón Ásgeir kom því skilmerkilega til skila að hann og hans fólk hefur tapað peningum. Ég fann reyndar ekki til vorkunnar en Jóni svíður þetta augljóslega. Ekkert var honum að kenna eins og áður. Fyrirtæki í hans eigu öll í skilum og allt í dúddí. Hann finnur ekki til sektarkennadar eins og ég vissi. Það var ekkert fals hjá honum. Meira þarf varla að segja um hans karakter...

Auðvitað fengust engin svör. Sumpart vegna þess að Jón Ásgeir svarar engu og sumpart vegna þess að Egill var ekki nógu góður. Kannski hefði verið betra að Ragnar Önundarsson hefði rætt við Jón. Þá hefði hann ekki sloppið undan svíðandi spurningum.

En Jón er ekki að baki dottinn. Nú hefur hann sett pressu á að Björgvin viðskiptaráðherra selji sér skuldirnar sem við eigum inni hjá honum á niðursettu verði. Mr Green flaug með honum til landsins og hefur gefið okkur nokkra klukkutíma til að ganga að tilboðinu.

Þetta segist Jón vera að gera okkur öllum til heilla. Björgvin er að mínu viti nánast vanhæfur til að taka þessa ákvörðun. Stutt er síðan hann ók um nótt langveg til að láta Jón lesa sér pistilinn enda tengdur Sigurði G fjölskylduböndum svo hann munaði ekki um að skultast þetta. Björgvin ætti að segja sig frá þessari ákvörðun.

Fólkið sem tapar öllu sínu fékk ekki það sem það vildi út úr þessum þætti. Milljarðamæringurinn alsaklausi hefur nefnilega tapað líka. Það er niðurstaðan. Hann er nefnilega þolandi líka gott fólk eins og við hin. Góðir menn verða að setjast niður og endurskrifa kaflann um siðleysi..

Röggi.

Go Egill!

Þá styttist í að guðfaðir útrásarinnar og skuldsettra yfirtaka komi fram í silfri Egils. Bíð spenntur þó augljóst sé að ekkert nýtt muni koma fram í þættinum.

Hann mun nota sama trikkið og áður. Reyna að búa til stjórnmál úr málinu og fara með hefðbundna útgáfu af Davíðssálmum sem hann söng svo listilega í fjölmiðunum sínum með glæstum árangri í kringum baugsmálið. Kostnaðinn af þessum flutningi berum við svo öll eins og sumir hafa reynt að benda á árum saman.

Hvert stórfyrirtækið á fætur öðru rústir einar eftir kappann þó hann sjálfur hafi mokað undir sig tugþúsundum milljóna sem við sem þjóð skuldum útlendingum núna. Hann hefur margsýnt það áður að sómatilfinning er honum óþekkt.

Það geta menn séð á því hver viðbrögð Glitnismanna eru við ósómanum. Eins og venjulega er bara sparkað í allar áttir og núna í frekjukasti yfir því að fá ekki meira lánað til að setja í súpuna bragðvondu. Viðbrögð hinna bankanna gerólík.

Vonandi hefur Egill dug í sér til að þjarma að manninum. Margra ára svívirða hefur komið okkur á kaldan klakan á meðan þessir menn auðgast ótrúlega. Það er ekki okkur að kenna eða neinum öðrum. Ef Davíð hefur klúðrað þá er það gagnvart þjóðinni en ekki bankamönnum. Höfum það á hreinu.

Beinum spjótum okkar að þessum mönnum líka. Hættum að fjargviðrast eingöngu út í stjórnmálamenn þó þeir séu mistækir. Þeir hafa varla mikinn hag af því að klúðra. Jón Ásgeir og Bjöggarnir hafa hins vegar allan hag.

Ég hef ekkert á móti því að menn græði. Við eigum mikið af mönnum sem eru að græða án þess að skilja allsstaðar eftir sig rjúkandi rústir. Við ættum kannski að þakka okkar sæla fyrir það að Jón Ásgeir missti fljótlega áhuga á matvælabransanum hér heima og eftirlét pabba að græða þar. Þá væri sennilega búið að sjúga alla peninga þar út líka og yfir skuldsetja.

Ef augu þjóðarinnar opnast ekki núna þá er okkur ekki viðbjargandi. Þá eigum við svona menn skilið. Og hann og Thor fljúga á brott í fínu einkaþotunum sínum á vit auðæfa sina erlendis. Auðæfa sem við erum að stórum hluta greiðendur að þó við njótum aldrei kostanna.

Bind vonir við Egil. Nú er tími til kominn að sækja að þessum mönnum í stað þess að þeir komist upp með að ráðast að öllum með ásökunum. Láta menn svara óþægilegum spurningum. Það veitist fjölmiðlamönnum auðvelt þegar stjórnmálamenn eiga í hlut.

Þetta er dauðafæri. Höfuðpaurinn ætlar í vitnastúkuna.

Go Egill.

Röggi.

Snilld og dylgjur...

Hvort sem mönnum finnst ástandið í dag vera ríkisstjórninni að kenna eður ei er morgunljóst að þar á bæ er verið að vinna ótrúlegt starf þessa dagana við ömurleg og nánast vonlaus skilyrði á meðan gerendur í málinu flugu burt í einkafákum sínum til eigna sinna erlendis. Geir og Björgvin standa í stefninu og reyna að halda andliti og berja í okkur ró og skynsemi. Frá mínum bæjardyrum séð eru þeir að brillera.

Ég hef aldrei verið ráðherra en veit að allajafna er það erfitt og erilsamt djobb. Takist ríkisstjórninni að koma plottinu í framkvæmd eins og vonast er til yrði það afrek. Hlýtur samt að vera erfitt að taka gjaldþrota fyrirtæki og liða það í sundur og hirða það sem er í lagi en henda skuldunum í lánadrottna erlendis. Vonum það besta...

Ríkisstjórnin stendur sterk sýnist mér og samhent. Í öllu nema einu. Sumir ráðherrar birtast nú og eru hreinlega hættir að reyna að tala undir rós þegar kemur að stjórn seðlabankans. Nú skal hreinsa til og það strax.

Burtséð frá því hvaða skoðun menn kunna að hafa á seðlabankanum er mikilvægt að ráðherra séu ekki að dylgja hver í sínu horni. Annað hvort er tekin ákvörðun um breytingar eða ekki. Ef ekki þá er eðlilegt að ráðherrar standi að baki þeirri ákvörðun.

Nóg er grafið undan bankanum og vandséð að stjórn hans lifi lengi úr þessu. Þá ganga menn hreint til verks og samhentir og gera breytingar vafningalaust. Þannig á að gera hlutina. Og þannig gerir ríkisstjórnin hlutina best eins og við sjáum nú dag eftir dag.

Röggi.

Ekki benda á mig.

Þau eru mörg mögnuð augnablikin þessa dagana. Eitt af þeim var í gær þegar Gunnar Smári Egilsson var tekinn tali á förnum vegi. Umræðuefnið var að sjálfsögðu ástand mála...

Gunnar Smári var að vanda með munninn fyrir neðan nefið. Röskur í tali laus við tilgerð. En það voru efnistökin sem vöktu furðu. Hann nánast las útrásarmönnum og bankaeigendum pistilinn.

Menn hafi farið offari og ekki gáð að sér og nú væri komið að skuldadögum. Allt satt og rétt en umræddur Gunnar var á kafi í miðju peningasukkinu. Virkur þátttakandi og örlagavaldur. Og þiggjandi líka.

Nú forða menn sér á hlaupum hver á fætur öðrum...

Röggi.

Vilhjálmur Bjarnason er með málið...

Vilhjálmur Bjarnason var í speglinum áðan. Hann er að vakna blessaður og virðist loks gera sér grein fyrir þvi að í rekstri sumra fyrirtækja hér er munstur.

Eigendurnir eru allstaðar og þeir eru þurftafrekir á peninga sem þeir lána sjálfum sér og félögum sínum til að kaupa af sjálfum sér og félögunum endurtekið. Svo borga einhverjir aðrir vesalingar lánin...

Af hverju er þetta að renna upp fyrir honum núna?? Hann kemst að þeirri niðurstöðu að þeir sem bera ábyrgð á hörmungum okkar séu varla fleiri en 20 - 30 manns. Og það sem er merkilegast...

Engir stjórnmálamenn eru í þeim hópi. Hann tiltekur nákvæmlega eigendur nokkurra fyrirtækja og stjórnendur. Fólk sem misnotaði frelsið til að sölsa undir sig auðæfi heillar þjóðar.

Eins og alþekkt er þá drepa byssur ekki fólk. Frelsið kom okkur ekki í þessa klemmu. Spyrjið þið bara Vilhjálm. Hann er með málið.

Loksins....

Röggi.

Reisn.

Þá er Landsbankinn fallinn. FME tók hann barasta yfir í nótt og stjórnin hætt að reka bankann. Þetta gerðist allt í fullri sátt og samvinnu. Hagsmunir heildarinnar skipta öllu og eigendur bankans greiða götu þeirra sem koma að rústunum og reyna að bjarga því sem bjargað verður.

Auðvitað er litil reisn yfir því að reka bankann svona kylliflatan en þeir Landsbankamenn hafa allavega ekki enn ráðist á yfirvöld með stóryrðum og ásökunum. Kannski kunna þeir að skammast sín og biðjast fyrirgefningar. Sýna auðmýkt og iðrun. Þannig mönnum er auðveldara að fyrirgefa...

Ólíkt hafast mennirnir að í þesum efnum. Munurinn á því hvernig eigendur Landsbankans og Glitnis bregðast við er ótrúlegur. En kemur ekki á óvart...

Röggi.

Sökin er bankanna.

Sökudólgurinn er fundinn! Einkavæðing bankanna er vandinn. það var kerfið sem bjó til vonda bankamenn eða óhæfa. Auðvitað getum við alltaf bætt í götin og lagað í ljósi reynslunnar. Reynslan kenndi okkur að ríkisbankar voru ferleg hugmynd. Þessir verða vonandi ekki lengi ríkisbankar.

Ef við þurfum að finna sökudólga þá finnast þeir örugglega báðu megin við klúðrið. En jafnvel þó kerfið sé bernskt og í einhverju ekki fullkomið þá er ekki þar með sagt að alger nauðsyn sé að misnota það eins og sumir hafa gert skefjalaust árum saman.

Málflutningur margra núna er eins og að kenna svívirtu konunni um nauðgunina af því að hún hafi ekki passað sig nægilega vel. Hún hafi eiginlega boðið upp á þetta. Þetta skrifast á þá sem ráku bankana og áttu eða eiga.

Ég nefni einn mann oftar en aðra í þessu samhengi og það er vegna þess að í mínum huga er mikill munur á þvi að gera heiðarleg mistök og hinum mistökunum. Mig grunar að þegar bækurnar verða aðgengilegar munu menn sjá að engar reglur halda aftur af mönnum með verulega einbeittan brotavilja.

Lærum lexíuna og byrgjum brunninn en gleymum ekki hverjir bera ábyrgð á þessu. Síðan hvenær varð allt skynsamlegt sem ekki er bannað?

Röggi.

Arfleifð götustrákanna.

Þá er það skollið á óveðrið. Af fullum þunga og við finnum öll fyrir þunganum þó hann sé kannski ekki farinn að snerta okkur beint, ennþá. Nú er allt bara stopp. Tíminn hreyfist ekki og mig langar eiginlega ekkert í sundlaugina sem ég heimsæki á eftir. Fer samt...

Enda heldur lífið áfram. Glamúr og glæsilífið hjá Jóni Ásgeir og félögum sem hafa tekið þúsundir milljóna bæði úr bönkum og öðrum fyrirtækjum sem þeir hafa keypt og vélað með árum saman heldur væntanlega áfram líka eins og ekkert hafi í skorist.

Vonandi eru æ fleiri að kveikja á perunni. það að gagnrýna að þessir menn hafa farið eins og stormsveipur um allt þjóðfélagið og skuldsett okkur og bankana eins og þeir gerðu snérist aldrei um pólitík. Kannski kemur að því Jónína Ben fái uppreisn æru. Vonandi eru véfréttir um sjóði Glitnis alrangar þó ég bindi engar vonir við það.

Hrun Glitnis setti allt á annan endann endanlega. Hvenær kemur að því að menn hætta að hampa þessu liði og kenna Davíð um allt sem þessir aðilar hafa gert miður fallegt í sínum viðskiptum? Var ekki of miklu til fórnað?

Ef að líkum lætur mun fréttastofa stöðvar 2 tala um fleiri bankarán og þjóðin dansar bara með eins og undanfarin ár. Ruddaskapur stærsta eigandans í því máli verður aldrei toppuð. Ekki dettur mér í hug að eigendur Landsbankans munu haga sér þannig gangvart hluthöfum síns banka ef jafn illa fer fyrir þeim.

Hvar er nú fólkið sem vildi bara lána 48 000 milljónir til Glitnis með veðum í bílalánum? Hættum að hengja bakara fyrir smið og opnum augun. Þegar það tekst munu menn ekki sjá geðveikan seðlabankastjóra og spillta stjórnmálamenn.

Þá munu menn sjá hóp af mönnum sem gömbluðu með okkur öll. Sópuðu til sín peningum sem við þurfum síðan að borga fyrir þá. Þó er ekki ástæða til að hafa áhyggjur af þeirra velferð. Þær þúsundir milljóna sem höfðust upp úr krafsinu duga til að setja dropa á þotuna og fljúga á burt. Við hin sitjum eftir í skuldasúpunni og reynum að moka flórinn.

Röggi.

Líkræða?

Ég vill hvorki né get dregið úr alvarleika þeirrar stöðu sem upp kom í dag og leiddi til þess að ríkisstjórnin þarf að taka bankana til sín meira og minna.

En mér fannst ræða Geirs áðan full dramatísk. Mér leið eins og um líkræðu væri að ræða. Fátt gefið upp og depurðin yfirgengileg. Núna þurfum við hreinskilni umfram allt og smá kraft.

Að okkur sé blásið í brjóst. Himnarnir eru ekki að hrynja yfir okkur. Geir átti að segja okkur að nú yrði tekið á málum af festu og öllu væri óhætt.

það gerði hann að nokkru leyti en fór svo að tala um að við ættum öll að halda utan um hvort annað og passa börnin okkar. Það var niðurdrepandi og erfitt að hlusta á Geir áðan en gat að vísu aldrei orðið skemmtiefni.

En það vantaði alla ástríðu og baráttu í kallinn. Það kemur dagur eftir þennan og nú er að bretta upp ermar. Veiða fisk og kannski virkja og byggja álver svo við getum haldið áfram að lesa bækur þegar betur árar.

Hann verður svo holur tónninn um að allt verði í lagi þegar boðskapurinn er fluttur eins og Geir flutti hann áðan.

Röggi.

Í fréttum er þetta helst.

Ég hef oft bölvað því að ekki eru til reglur hér um eignarhald á fjölmiðlum. Ítalir hafa ekki heldur slíka löggjöf enda sjá allir hvurslags afleiðingar það hefur. Maðurinn með aurana ræður algerlega hvað er til umræðu. það gæti hugsanlega sloppið ef viðkomandi eru sæmilega siðferðilega innréttaðir. Í hvorugu landinu er um slíka heppni að ræða.

Fréttastofa stöðvar 2 heldur áfram að boða fagnaðarerindi eiganda síns kvöld eftir kvöld. Sigurður G. fær það pláss sem hann telur sig þurfa til að segja okkur að það sé seðlabankanum að kenna að bankinn hefði farið til fjandans 15. október vegna auraleysis. Mér vitanlega hefur enginn starfsmanna eiganda Glitnis gert minnstu tilraun til að reyna að sjá hina hlið málsins. Veit fréttastjórinn kannski ekki að það eru til fleiri hliðar á þessu máli en hlið hluthafa í Glitni?

Dettur engum á fréttastofunni í hug að efast? Er það óttinn við að missa vinnuna þegar spilaborg eigandans hrynur sem rekur fólk áfram? Er öllum sem þarna starfa fyrirmunað að sýna snefil af fagmennsku? Ég efast stórlega um að gömlu flokksblöðin sem voru þó klárlega ekki í felubúningi hefðu getað verið jafn einhliða í fréttaflutningi og stöð 2 er í dag.

Mér virðist sem fréttastjórinn hafi bara hætt að reyna að vera fagmaður. Hann flytur ekki fréttir. Fólk sem hefur gríðarlegra persónulegra hagsmuna að gæta birtist nú dag eftir dag með samsæriskenningar órökstuddar og þetta er flutt gagnrýnislaust eins og um hlutlausa sérfæðinga sé að ræða.

Hvenær ætlar einhver þarna að þora að spyrja skussana sem klúðruðu hlutafé þeirra sem eiga bankann eðlilegra spurninga? Af hverju var bankinn í þessari stöðu? Af hverju fór bankastjóri Glitnis til Seðlabankans til að biðja okkur skattgreiðendur um fleiri þúsund milljónir án þess að hafa fullnægjandi tryggingar ef þær reynast svo vera fyrir hendi? Voru innlánssjóðir Glitnis að fjárfesta stórlega í fyrirtækjum sem tilheyra stærsta hluthafa bankans? Og ef svo er, er víst að það þjóni hagsmunum hinna hluthafanna? Hvernig stendur á því að reiðin beinist að þeim sem tóku á móti Glitni gjaldþrota og leystu eigendurna undan þeirri skömm að þurfa að loka bankanum með miklu verri afleiðingum en við horfum á núna?

Af hverju er málflutningur þess sem keyrði fyrirtækið í gjaldþrot og leitaði til seðlabankans trúverðugri en þeirra sem stýra seðlabankanum og hafa alls engra hagsmuna að gæta? Ekki hagnast bankastjórar seðlabankans persónulega og engu hafa þeir að tapa öfugt við suma.

Fullkomlega er rökrétt að spyrja þessa menn að því hvernig þeim tókst að koma því þannig fyrir að banki sem þeir segja alveg skotheldan að öllu leyti komst í þá stöðu að vera auralaus með stóran gjalddaga eftir hálfan mánuð. Enginn bað þá um að fara á hausinn. Enginn bað þá um að fara til seðlabankans.

Svörin við þessum spurningum eru reyndar öllum kunn. Davíð Oddsson er glæpamaður! það er bara þannig jafnvel þó alls ekki hafi verið sýnt fram á hver glæpurinn er annar en að tryggja að þeir sem áttu bankann taka þátt í tapinu frekar en þeir sem áttu inni hjá bankanum.

Fréttastofa Jóns Ásgeirs mun aldrei spyrja þessara spurninga. Kannski breytist þetta allt saman þegar nýjir eigendur koma að rekstrinum. Það gæti orðið fyrr en seinna og vonandi ekki þannig um samþjöppun verði að ræða.

Svo þurfum við að koma okkur saman um að setja okkur reglur um eignarhald á fjölmiðlum svo við þurfum ekki að horfa upp á jafnvel fínasta fagfólk taka jafn herfilega niður um sig faglega eins og blasir við daglega á stöð 2.

Röggi.

Rausið í Davíð.

Fréttablaðið fullyrðir að Davíð Oddsson vilji þjóðstjórn hér. Ef rétt er þá ætla ég að láta það fara í taugarnar á mér. Fyrir mér er Davíð seðlabankastjóri en ekki stjórnmálamaður.

Hann hefur að vísu alltaf haft horn í síðu þessarar ríkisstjórnar og þetta því kannski kjörið tækifæri til að leggja þetta til. Er ekki í aðstöðu til að leggja mat á það hvort hugmyndir er góðra gjalda verð sem slík en finnst hreint ekki eðlilegt að Davíð sé að tjá sig um þetta.

Akkúrat núna þurfum við sterka og samheldna ríkisstjórn sem nýtur trausts. Að rjúka núna til og strá efasemdum með þessum hætti finnst mér afleitt og vanhugsað. Enda vandséð hvað þeir flokkar sem utan ríkisstjórnar standa hefðu til málanna að leggja. Hagsmunasamtök á vinnumarkaði gætu aftur á móti komið að með gagnlegum hætti en það efast ég ekki um muni gerast við núverandi skipan ef Guðmundur Gunnarsson fær ekki að ráða.

Hitt er svo annað að hugsanlega væri fínt að fá einhvern með Sjálfstæðisflokknum í baráttuna við efnahagsmálin því Samfylkingin er stikkfrí þar. Ekki mér að kenna er sagt. Ef ég réði værum við í Evrópusambandinu og allt í gúddí.. Og málið útrætt og Samfylkingin með fjarvistarsönnun.

Kannski veitir bara ekkert af utanðkomandi aðstoð. En Davíð á ekkert að skipta sér af því.

Röggi.

"Fólkið á fréttastofunni"

Alveg magnað - akkúrat þegar ég hélt að botninum væri náð hjá fréttastofu stöðvar 2 með viðtali Sindra aðstoðarmanns við Jón Ásgeir þá datt ég inn í umræður í Íslandi í dag.

þar voru Agnes Bragadóttir og Sigurður G. Guðjónsson. Og svo drengur sem heitir Sölvi en hann er líklega titlaður stjórnandi þegar hér er komið. Eins og nærri má geta snérist allt um bankatburðina. Hvað annað, Agnes og Sigurður skelegg og kjaftfor eins og venjulega og skoðanasterk.

Þróunin á þessum þætti er enn eitt kennsluefnið í því hvernig hlutleysi og fagmennska er gersamlega svívirt. Blessaður fréttadrengurinn missti sig svo gersamlega í því að reyna að koma höggi á Agnesi að Sigurður þurfti um tíma að hafa talsvert fyrir því að komast að! Hann var með hlutina á hreinu, talaði um hvað "fólkið á götunni" væri að tala um og hugsa. Hann er væntanlega fulltrúi þess fólks. Ó ekki. Hann var þarna baráttuglaður fulltrúi þess manns sem borgar honum launin. Sýnist hann ruglast all hastarlega á því sem mætti kalla "fólkið á fréttastofunni" og hinu fólkinu í landinu. Ömurleg frammistaða sem ég held bara að erfitt verði að toppa, og þó...

Sigurður G er skemmtilegur tappi. Kallaði Agnesi málpípu Davíðs og gerði það að öllum líkindum til að gera málflutning hennar léttvægari frekar en af óunnum dónaskap. Gleymdi því þá alveg að hann er líklega bæði hægri og vinstri hönd Jóns Ásgeirs og gott ef ekki tengdur Glitni líka. Ekki að spyrja að því að hæstaréttarlögmaðurinn er málefnalegur. Og hlutleysi hans hafið yfir allan vafa...

Það kemur mér ekki á óvart að fréttastofa Óskars Hrafns skuli á svo undaraskömmum tíma ná botninum. Misheppnað myndmál um Davíð Oddsson í fréttatímanum hefði líklega varla þótt nógu fyndið og ósmekklegt að rata á síður DV en þarna læddist það inn.

Nei, fyrir fólkið á fréttastofunni skiptir engu máli hver borgar því laun. Skorturinn á fagmennskunni er þá einhverju öðru um að kenna...

Röggi.

Fjölmiðlafár

það er ekki nýtt að ég standi gapandi yfir fjölmiðlum. Kannski fatta ég ekki hvert hlutverkið er. Hef samt skoðun eins og fyrri daginn...

Almenna reglan virðist vera sú að þeir sem eru bornir sökum verði af öllum mætti að bera af sér sakargiftir. Öfug sönnunarbyrði í stíl við Mc Carty forðum. Látum þá neita því. Miklu minna lagt upp úr því að fá þá sem fara fram með ásakanir til að færa rök fyrir sínu. Þetta fullyrði ég að er nánast plagsiður hér.

Við horfum upp á klassík í þessu efni núna. Hluthafar Glitnis og í sumum tilfellum menn sem tóku þátt í því að reka bankann í þrot birtast ítrekað í viðtölum þar sem þeir fullyrða eitt og annað og bera alls konar ætlanir og hluti á fjarstadda menn og komast bara upp með það. Í gær var stjórnarformaður bankans í viðtali í kastljósi og ég gat ekki betur séð en að spyrjandinn í málinu kæmi fram við hann eins og algerlega hlutlausan mann en ekki fullkomlega vanhæfan eins og ég tel hann vera.

Þarna sat hann og fjallaði um eigin verk eins og sérfóður maður fenginn utan frá til að meta atburði. Fabúleraði út í eitt og virtist vera að mestu óáreittur. Hvers vegna ekki var þjarmað að honum eins og forsætisráðherra um daginn er mér hulin ráðgáta. Ég efast lítið um það að ef seðlabankastjóri kæmi og reyndi að svara fyrir sig yrði saumað að honum.

Kannski er meiri safi í þvi, ég bara veit það ekki. Fyrir mér eru þessi menn teknir algerum silkihönskum. Skýrasta dæmið og að mínu viti dæmi sem hlýtur hreinlega að verða kennsluefni í fjölmiðlafræði framtíðarinnar var á stöð 2 í gærkvöldi.

Þar sat fyrrum aðstoðarmaður Jóns Ásgeirs, Sindri Sindrason, og núverandi launamaður á sjónvarpsstöð sem áðurnefndur Jón á og las upp spurningar af blaði. Þátturinn var að sjálfsögðu ekki í beinni og hafði verið klipptur til eftir kúnstarinnar reglum. Þar kom enn einu sinni í ljós að alls engu máli skiptir hver á fjölmiðil. Visir.is í dag er einnig undirlagður enda nýji fréttastjórinn hlýðinn með afbrigðum. Drottningarviðtal allra drottningarviðtala. Veit ekki hver glæpur Sindra var en refsingin var grimmileg enda verður hans ætíð minnst fyrir þessi tilþrif.

Núna þegar við þurfum sérstaklega á vönduðum fréttaflutningi og umfjöllun að halda þá finnst mér vanta verulega upp á. Æsifréttir í öndvegi í staðinn fyrir yfirvegun og fagmennsku.

p.s. Af augljósum ástæðum er hér ekki minnst orði á DV....

Röggi.

Meira um bankablúsinn...

Alveg er kyngimagnað að fylgjast með eigendum Glitnis fara hamförum í fjölmiðlum. Nenni varla að eyða orðum í Jón Ásgeir en stenst ekki freistinguna. Þeir sem ekki sjá í gengum ruglið í honum núna er gersamlega blindir. Þessi maður er búinn að blóðmjólka hvert fyrirtækið á fætur öðru. Icelandair hreinlega í tætlum og nú keyrir hann bankann sinn í þrot. Hver man eftir FL group? Heimtar hámarksávöxtun á fé sitt og tekur til sín þegar vel gengur. Brjálast svo þegar á móti blæs og hann getur ekki fengið meira fé til að leika sér með.

Þeir sem efast um að önnur leið hafi verið fær en að tala við seðlabankann þrátt fyrir aðvaranir Jóns! eru á rangri leið. Hef ekki hitt einn einasta mann sem vildi lána þessum köppum 84 þúsund milljónir af peningum okkar skattgreiðenda. Stjórnmálaskoðanir skipta engu, loksins. Kannski er runninn upp sá tími að þjóðin fer að sjá i gegnum þessa menn. Ekkert hefur vantað upp á þeir hafi fengið sitt í gengdarlausu góðærinu. Nú gerum við kröfu um Jón Ásgeir haldi einhverri reisn og standi í lappirnar.

Ef banikinn er svona gríðarverðmætur af hverju var hann þá að niðurlotum kominn? Stjórnarformaðurinn var í kastljósi í gær og talaði um hagnað ríkisins af kaupunum. Gengið rauk upp! það eru góðar fréttir segi ég. Hann kannski trúir þvi blessaður að gengið hefði rokið upp ef seðlabankinn hefði sagt nei...

Vilhjálmur Bjarnason, sem ég ber mikla viðringu fyrir, birtist okkur líka og bullaði. Sagðist viss um tryggingar hefðu verið fullnægjandi en viðurkenndi þegar á hann var gengið að hann hefði ekki kynnt sér málið. Bankastjórinn hans hins vegar sagði sjálfur að seðlabankinn hefði orðið að sýna sveigjanleika þegar tryggingarnar yrðu metnar. I rest my case...

Hluthöfunum virðist í raun sama um allt nema hlutinn sinn. Hagsmunir heildarinnar og viðskiptavina bankans aukaatriði. kannski skiljanlegt en við hin höfum annað sjónarhorn. Menn tíunda vondar afleiðingar þess að bankinn fór í þrot. Lánshæfi ríkisins versnar og ég veit ekki hvað og hvað. Hér er látið eins og valdhafar hafi átt fjölmarga góða kosti úr að spila. Af mörgum vondum valkostum var þessi illskástur.

Ábyrgðin liggur hjáþeim sem ráku bankann og áttu. Þeim sem hafa notið þess í ríkulega í góðærinu að eiga hann. Engir aðrir komu að því að reka hann í þrot.

Hvað halda menn að gerist ef svo ótrúlega vildi nú til að hluthafar Glitnis fyndu nú allt einu eignir og aura og forðuðu þessu. Hver mun treysta þessum aðilum fyrir peningunum sínum í framtíðinni?

Allt væl og dylgjur um annarlegar hvatir þeirra sem leystu vandann við illann leik er í besta falli fáránlega ósmekklegt. Og enn og aftur legg ég til að fjölmiðlamenn reyni að spyrja þá sem bera ábyrgð á stöðu bankans af sömu einurð og festu eins og þeir spyrja stjórnmálamenn...

Röggi.