Molbúarnir gapa af aðdáun.

Loksins þegar feðgarnir fégráðugu skríða undan feldinum og þora að horfast í augu við fólkið sem treysti þeim fyrir peningunum sínum þá vantar ekki að menn neita að taka ábyrgð á viðskiptum sínum.

Bjöggarnir eru með sama sönginn og Jón Ásgeir. Vandinn lá að sjálfsögðu í því að ekki var hægt að fá meiri peninga að láni og nú að þessu sinni frá skattgreiðendum hér heima. Þessi menn hafa byggt allt sitt upp á því að fá meira og meira að láni.

Hvenær fá menn hér nóg af þessari þvælu? Átti seðlabankinn bara að hlaupa til og henda ótrúlegum upphæðum á bálið? Bál sem ekkert benti til að myndi slokkna við það að kasta peningum á það. Frekjan og græðgin á sér engin takmörk.

Einu bankamennirnir sem kunna sig núna og reyna ekki að spila á lægstu pólitísku hvatir landans, með fínum árangri, eru kaupþingsmenn. þar á bæ ýmist þegja menn eða reyna að axla þó ekki væri nema hluta ábyrgðar.

Hvoru tveggja er rismeira en þessi fáránlegi málflutningur sem við horfum upp á dag eftir dag. Nú er orðið tímabært að við hættum að láta þetta mál snúast um seðlabankann og pólitík. Þetta snýst um það hvernig þessi menn ráku sín fyrirtæki og ábyrgð þeirra.

Hvernig þessir menn hafa sópað til sín peningum fólks og skammtað sjálfum sér ríkulega og vonandi eru sögurnar sem nú ganga um það hvernig þeir umgengust bankana síðustu klukkutímana ekki sannar. En þó þær væru sannar tækist þeim hugsanlega að skrifa það á seðlabankann.

Við erum ótrúlegir molbúar. Við snobbum fyrir þessu liði og látum hafa okkur að fíflum. Virðing fyrir fólki sem annað hvort lítur út fyrir að eiga peninga eða á þá er hér barnaleg. Dettur engum í hug að þessir menn séu ekki að tala af hlutleysi um eigin mál???

Talar Thor um sjálfan sig og sitt klúður eins og óháður sérfæðingur? Voru það sérstakir hagsmunir seðlabanka að setja bankana á hausinn eða voru þessir kallar búnir að keyra skútuna á kaf með þeim hætti að ekki varð neinu bjargað?

Hvar annarsstaðar reyna bankamenn að kenna öllum öðrum um en sjálfum sér? Ábyrgðin er engin! Það þarf meira en lítinn vilja til að trúa þessu. Pólitísk fötlun hjálpar vissulega til en dugar varla ein og sér.

Hættum nú að gapa af aðdáun þegar þessir aðilar opna munninn þó þeir eigi einkaþotur og fótboltafélög erlendis. Tökum á þeim með gagnrýnum huga og látum ekki pólitík blinda okkur. Mig skiptir nákvæmlega engu máli hvað Jón Ásgeir, Bjöggarnir eða kaupþingsliðið kýs í kosningum. Framkoma þeirra og aðferðir eru ekki stjórnmál. Jafnvel þeir sem telja að það sé reglunum að kenna að menn haga sér svívirðilega hljóta að geta seð að þessir menn eru ekki í stjórnmálum.

Gleymum því ekki í miðju þrasinu að kalla þessa menn til ábyrgðar. Og hættum að gapa af aðdáun þegar millarnir tala um eigin mál eins og hlutlausir sérfræðingar. Smáborgarahátturinn hér er stundum algerlaga fáránlegur.

Kannski eigum við þessa menn skilið...

Röggi.